"Σε κοιτούσα σταθερά. "Αναγνώρισέ με, αναγνώρισέ με επιτέλους!" φώναζε το βλέμμα μου. Αλλά τα μάτια σου χαμογελούσαν φιλικά και ανήξερα. Με φίλησες ακόμα μια φορά. Αλλά δε με αναγνώρισες. Προχώρησα βιαστικά, γιατί ένιωθα ότι είχαν ανέβει δάκρυα στα μάτια μου και δεν έπρεπε να τα δεις. Στον προθάλαμο έπεσα σχεδόν πάνω στον υπηρέτη σου, και τότε -σ\' αυτό το ένα, ακούς; σ\' αυτό το ένα δευτερόλεπτο, που τον κοίταξα με δάκρυα στα μάτια, ένα φως έλαμψε μέσα του. Σ\' αυτό το ένα δευτερόλεπτο, μ\' αναγνώρισε ο γέρος άντρας που είχε να με δει από παιδί. Αυτό το δευτερόλεπτο κατάλαβε ίσως για μένα περισσότερα απ\' ό,τι εσύ σ\' όλη σου τη ζωή".
Το "Γράμμα μιας άγνωστης" η δημοφιλέστερη νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ, είναι η ιστορία ενός μεγάλου πάθους. Μια έφηβη ερωτεύεται έναν νέο, πετυχημένο συγγραφέα, και χτίζει όλη της τη ζωή πάνω στην ύπαρξή του. Τρεις φορές τους φέρνει κοντά η μοίρα και κάθε φορά ο γοητευτικός και επιπόλαιος συγγραφέας τη δέχεται στη ζωή του για λίγο με χαρά και την περιβάλλει με το στιγμιαίο, επιπόλαιο πάθος του - χωρίς όμως να τη θυμάται ποτέ την επόμενη φορά.
Όταν θα πάρει το γράμμα της θα είναι πια πολύ αργά...